بررسی تاثیر پیش دارو بر اضطراب و علائم حیاتی بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر در بیمارستان گنجویان دزفول

یکی از شایع ترین روش‏های تشخیصی در بیماری های قلبی، آنژیوگرافی عروق کرونر است، که مانند سایر روش های تهاجمی، برای بیماران یک تجربه تنش زا می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر پیش دارو بر سطح اضطراب و علائم حیاتی بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر انجام گرفته است.
این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی یکسویه کور که 102 بیمار با روش نمونه گیری در دسترس و به صورت تخصیص تصادفی در سه گروه 34 نفره بودند. ابزار جمع آوری داده ها شامل: پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه خودگزارش دهی سطح اضطراب و پرسشنامه ثبت علائم حیاتی بود. به گروه پیش داروی A (100میلی گرم هیدروکورتیزون وریدی+4 میلی گرم کلرفنیرامین وریدی)، به گروه پیش داروی B(100میلی گرم هیدروکورتیزون وریدی+5 میلی گرم دیازپام وریدی) و به گروه پیش داروی C (100 میلی گرم هیدروکورتیزون وریدی+2 میلی گرم نرمال سالین وریدی) داده شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت.
نتایج نشان داد در هر سه گروه پیش دارو، اختلاف آماری معنا داری از نظر میزان اضطراب در قبل و حین آنژیوگرافی وجود داشت (05/0 >p) .مقایسه نبض در سه گروه پیش دارو، تنها در گروه A و B اختلاف آماری معنی داری مشاهده شد( 04/0 ،001/0=p). تنفس در سه گروه پیش دارو، اختلاف آماری معنی داری نداشت (05/0p).

نتیجه گیری

برخی یافته های پژوهش نشان از تاثیر پیش داروهای دیازپام و کلرفنیرامین بر متغیرهای تحت مطالعه دارد که در صورت نیاز قابل توصیه است. همچنین پیشنهاد می شود به دلیل هزینه و عوارض داروها از دادن پیش داروها قبل از آنژیوگرافی عروق کرونر در موارد غیرضروری اجتناب شود