سودمندی کشت مخلوط کنجد- لوبیا چشم بلبلی در تیمارهای مختلف کودی

به منظور بررسی تاثیر مدیریت سیستم های مختلف مصرف کود و نقش نسبت های متفاوت کشت مخلوط کنجد و لوبیا چشم بلبلی در حاصل خیزی خاک، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1393 در استان فارس، شهرستان فسا اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل مصرف کودهای شیمیایی و آلی: نیتروژن + فسفر (F1)، کود آلی (F2)، کود زیستی (F3)، شیمیایی 50% + 50% آلی (F4) و 50% شیمیایی + 50% زیستی (F5)، و فاکتور فرعی شامل نسبت های کاشت گیاهان: کشت خالص کنجد (M1)، کشت خالص لوبیا چشم بلبلی (M2)، کشت مخلوط 50:50 (M3)، کشت مخلوط 25:75 کنجد-لوبیا چشم بلبلی (M4) و کشت مخلوط 75:25 کنجد-لوبیا چشم بلبلی (M5)، بودند. نتایج نشان داد که عملکرد و اجزای عملکرد کنجد و لوبیا چشم بلبلی به طور معنی داری تحت تاثیر مصرف کود و نسبت های کاشت قرار گرفتند. بیشترین عملکرد کنجد (1292/60 کیلوگرم در هکتار) و لوبیا چشم بلبلی (3772/40 کیلوگرم در هکتار) در شرایط تک کشتی به دست آمد و در بین تیمارهای کودی بیشترین عملکرد کنجد (950/49 کیلوگرم در هکتار) و لوبیا چشم بلبلی (2582/50 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب متعلق به اعمال تیمار کود آلی (F2) و کود زیستی (F3) بودند. علی رغم این نتایج، نسبت های کاشت نشان داد که بیشترین مقدار نسبت برابری زمین (LER) متعلق به سیستم کودی F4 با میانگین 1/24 و نسبت کاشت 50:50 (M3) با میانگین 1/03 بودند. بنابراین، با توجه به این نتایج، به نظر می رسد که نسبت کاشت M3 و مصرف 50% کود شیمیایی + 50% کود آلی (F4)، می تواند مصرف کمتر کودهای شیمیایی و سودمندی کشت مخلوط این دو گیاه را به همراه داشته باشد.