بررسی تاثیر نزدیکی جغرافیایی بر هم انتشاری دانشگاه و صنعت در ایران با استفاده از مدل گرانشی نیوتون

به دلیل اهمیت ارتباط علمی میان دانشگاه و صنعت، بسیار مهم است که عوامل موثر بر این ارتباط شناسایی شوند. بر این اساس، این پژوهش با هدف بررسی تاثیر نزدیکی جغرافیایی بر همکاری دانشگاه و صنعت انجام شده است. شاخص همکاری در این پژوهش، میزان هم انتشاری دانشگاه و صنعت در نظر گرفته شده است.
روش پژوهش: این پژوهش با رویکرد علم سنجی فضایی انجام گرفته است. در این بررسی هم انتشاری های دانشگاه و صنعت در ایران در فاصله سال های 2010- 2014 در نمایه استنادی گسترش یافته علوم از پایگاه وب او ساینس (تامسون رویترز)مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی تاثیر نزدیکی جغرافیایی، از مدل گرانشی نیوتون استفاده شده است که در ارتباط با همکاری های پژوهشی بیان می کند که میزان هم انتشاری دانشگاه و صنعت، به میزان انتشارات هر کدام و فاصله ای که میان آن دو وجود دارد، بستگی دارد.
نتایج حاصل از به کارگیری مدل گرانشی نیوتون نشان داد که در بازه زمانی پنج ساله 2010 تا 2014 در پایگاه وب او ساینس، در هم انتشاری دانشگاه و صنعت در سطح ملی، عامل جغرافیایی عامل تاثیرگذار بوده است. بر این اساس میان فاصله جغرافیایی و هم انتشاری دانشگاه و صنعت ارتباط معکوسی برقرار است، بدین معنی که هرچه فاصله جغرافیایی میان پژوهشگران دانشگاهی و صنعتی بیشتر می شود، میزان هم انتشاری میان آن دو کمتر می شود.
از یافته های این پژوهش، می توان در سیاستگذاری های پژوهشی استفاده کرد، به شکلی که با توجه به جریان محلی دانش دانشگاهی و کثرت واحدهای دانشگاهی در مناطق مختلف، صنایع و دانشگاه ها بتوانند از مزایای هم انتشاری با یکدیگر استفاده کنند و از طرفی با فراهم آوری امکانات ارتباط برای پژوهشگرانی که در یک منطقه نیستند، این امکان برای پژوهشگران فراهم شود که همتایان پژوهشی خود را بیابند.