تعیین نسبت های واکنش پذیری مونومرها درکوپلیمرشدن اتیل آکریلات-متاکریلیک اسید با استفاده از روش های برون خطی 1H NMR

خواص فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی سامانه های پلیمری به ویژگی های ریزساختاری زنجیر های درشت مولکولی بستگی دارد. نسبت های واکنش پذیری از خاص ترین پارامترهای سینتیکی هستند که دیدگاه روشنی درباره ترکیب میانگین و توزیع توالی مونومرها را در سامانه های کوپلیمری ایجاد می کنند. نسبت های واکنش پذیری دو کومونومر متاکریلیک اسید (MAA) و اتیل آکریلات (EA) در دمای 60 درجه سلسیوس به روش کوپلیمرشدن رادیکالی محلول در درصد تبدیل های کم بررسی شد. در نمونه های سنتز شده از آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل (AIBN) به عنوان آغازگر گرمایی و از دی متیل سولفوکسید دوتریم دار (DMSO-d6) به عنوان حلال واکنش استفاده شد. سپس نسبت های واکنش پذیری به روش های خطی حداقل مربعات معمولی (OLS) برون خطی 1H NMR که شامل روش های مایو- لوئیس، فاینمن-راس، فاینمن- راس معکوس، یرزلیوف-بروخینا-راسکین، جوشی-جوشی، کلن- تادوس، کلن-تادوس توسعه یافته و مائو- هوگلین است. نسبت های واکنش پذیری حاصل از روش های خطی برون خطی 1H NMR با استفاده از روش های حداقل مربعات تعمیم یافته(GLS) و حداقل مربعات معمولی (OLS) بررسی شد. نتایج نشان داد، روش GLS نسبت به روش OLS ، مقادیر ضریب تعیین (R2) افزایش و مقادیر واریانس نسبت های واکنش پذیری را به طور نسبی کاهش می دهد. همچنین نشان داده شد، نسبت های واکنش پذیری حاصل از روش مائو-هاگلین به روش GLS بهترین تخمین خطی را نشان می دهد.