برآورد رطوبت زراعی و رطوبت نقطه پژمردگی با استفاده از برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی در خاک های جنگلی

حد رطوبت زراعی (FC) و حد رطوبت نقطه پژمردگی (PWP) در محاسبه مقدار آب قابل دسترس و به طور کلی مقدار آب مورد نیاز گیاه استفاده می شوند. تعیین دقیق این حدود به طور معمول وقتگیر است و امکانات لازم بری این کار نیز در همه آزمایشگاه ها یافت نمی شود. بنابراین با تخمین این حدود از روی برخی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک، می توان اطلاعات مفیدی از توانایی نگهداری رطوبت خاک به دست آورد. در این پژوهش نمونه های خاک از منطقه گیسوم در استان گیلان تهیه شد و پس از انتقال به آزمایشگاه، توزیع اندازه ذرات، درصد مواد آلی، اسیدیته، جرم مخصوص ظاهری، جرم مخصوص حقیقی، رطوبت زراعی و رطوبت نقطه پژمردگی اندازه گیری شد. رابطه رطوبت زراعی و رطوبت نقطه پژمردگی با سایر خصوصیات خاک به کمک روش های رگرسیون یک متغیره و چند متغیره بررسی شد. نتایج نشان داد که رطوبت زراعی با درصد ماده آلی و درصد ماسه خاک رابطه قوی و معنی دار دارد (80/0=r و سطح معنی داری 1 و 5 درصد). همچنین رطوبت نقطه پژمردگی با درصد سیلت و درصد ماده آلی، رابطه معنادار داشت (57/0=r و سطح معنی داری 5 درصد). به طور کلی نتایج گویای آن است که برای برآورد رطوبت زراعی و رطوبت نقطه پژمردگی خاک این مناطق، می توان از سایر ویژگی های خاک که اندازه گیری آنها به نسبت ساده تر است استفاده کرد.