بررسی اثر زلزله های بزرگ جهان (1976 تا 2014) در تهییج حرکت قطبی و تغییرات طول روز

در این تحقیق، به کمک تئوری دالن، اثر زلزله بر روی تهییج حرکت قطبی و تغییر طول روز مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، نخست تغییر شکل زمین در اثر زلزله محاسبه و سپس اثرات این تغییر شکل بر تغییر مولفه های تانسور اینرسی و حرکت قطبی مطالعه گردید. نتایج این تحقیق در مورد دو مسئله شبیه سازی که رخداد زلزله را در دو حالت با گسل های امتداد لغز و شیب لغز نمایش داده اند، حاکی از آن است که دامنه تهییج حرکت قطبی در اثر گسل امتدادلغز در استوا بیشترین مقدار بوده و هرچه به طرف قطبین پیش می رویم این اثر کاهش یافته تا اینکه در قطبین به صفر می رسد. در مقابل، در گسل شیب لغز دامنه در عرض های متوسط ماکزیمم و در استوا و قطبین صفر است. پارامتر تغییر طول روز در اثر گسل امتدادلغز در قطبین صفر و در استوا بیشترین و در گسل شیب لغز در قطبین و استوا صفر و در عرضهای متوسط ماکزیمم است. در ادامه، با استفاده از پارامترهای زلزله های بزرگ از سال 1976 تا 2014، برگرفته از کاتالوگ زلزله هاروارد، و مبتنی بر تئوری تشریح شده اثرات زلزله های فوق بر تهییج حرکت قطبی مورد مطالعه قرار گرفت.