ارتقاء کیفیت فرآیند های جراحی و درمان با استفاده از نمودارهای کنترل جمع تجمعی: یک بررسی جامع و کاربردی

توسعه استفاده از روش های کنترل فرآیند آماری، در حوزه های مختلف پزشکی، امروزه یکی از موضوعات جذاب برای محققین است. تجزیه و تحلیل های اطلاعات بیماران با رویکرد کنترل فرآیند آماری، می تواند در پایش اثربخش، و بهبود کیفیت فرآیندهای جراحی و دیگر خدمات درمانی نقش مهمی را ایفا نماید. در میان روش های کنترل فرآیند آماری، نمودارهای جمع تجمعی به سبب تفسیر آسان و حساسیت بالا در تشخیص تغییرات کوچک و متوسط، بیش از دیگر روش ها از سوی محققین مورد استفاده قرار گرفته است. این مطالعه جامع درصدد است که تاثیر مثبت و استثنایی استفاده از این نوع نمودارها را در فرآیند جراحی، فرآیند درمان بیماران و دیگر فرآیندهای بیمارستانی نشان دهد.
مطالعه حاضر، یک پژوهش جامع مروری است که با بهره برداری از منابع علمی معتبر منتشر شده، بدون محدودیت زمانی، به بررسی جامع تحقیقات و نتایج حاصل از استفاده از نمودارهای کنترل جمع تجمعی در بخش های مختلف بهداشت و درمان می پردازد.
این تحقیق نشان می دهد که از مدل های مختلف نمودارهای کنترل جمع تجمعی، می توان به صورت اثربخش در بهبود و کنترل فرآیندهای جراحی و درمانی، استفاده کرد. روش های تعدیل ریسک که با در نظر گرفتن مخاطرات پیش از عمل بیماران، به همگن سازی و تعدیل تاثیر شرایط جسمانی و فیزیولوژیکی بیماران می پردازد، از موثرترین نمودار های جمع تجمعی بکارگرفته شده می-باشد.
نمودارهای جمع تجمعی، باید با توجه نقاط ضعف و قوت هر یک از نمودارها و توزیع چگالی احتمال داده ها، مورد استفاده قرار گیرد. این تحقیق نشان می دهد که بکارگیری روش های تعدیل ریسک در نمودارهای جمع تجمعی می تواند نتایج عملکرد بخش جراحی را با دقت بیشتری منعکس نماید. همچنین استفاده از روش جمع تجمعی در منحنی های یادگیری نیز می تواند بخوبی و به صورت کارآ سطح عملکرد کارآموزان پزشکی را پایش کند.