ارتباط حمایت اجتماعی ادراک شده با بهزیستی روانشناختی و سازگاری زناشویی در زنان مبتلا به سرطان پستان پس از ماستکتومی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده و مولفه های آن با بهزیستی روانشناختی و سازگاری زناشویی در زنان مبتلا به سرطان پستان، شش ماه پس از ماستکتومی بوده است.
طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان، که تحت جراحی قرار گرفته و برای پیگیری به درمانگاه مرکز آموزشی درمانی و مرکز انکولوژی شهر شیراز در سال 1395 مراجعه نمودند، بود. نمونه مورد نظر 134 نفر بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزارگردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه حمایت ادراک شده، پرسشنامه سازگاری زناشویی و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان در سطح معناداری 05/0 استفاده شد.
نتایج تحلیل داده ها توسط آزمون رگرسیون خطی نشان داد که حمایت اجتماعی پیش بینی کننده سازگاری زناشویی و بهزیستی روانشناختی بوده است به این صورت که از بین ابعاد حمایت اجتماعی تنها حمایت خانواده توانسته است واریانس سازگاری زناشویی را به میزان 17/0 در سطح معناداری 001/0 پیش بینی کند. همچنین از بین ابعاد حمایت اجتماعی حمایت خانواده توانسته است واریانس بهزیستی روان شناختی را در سطح معناداری 01/0 پیش بینی کند. یافته ها نشان می دهد که متغیر بهزیستی روان شناختی با ابعاد حمایت خانواده (ضریب همبستگی برابر با 52/0) و افراد مهم (ضریب همبستگی برابر با 42/0) رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین متغیر سازگاری با ابعاد حمایت خانواده، حمایت دوستان و افراد مهم به ترتیب با ضرایب همبستگی 80/0، 21/0 و 61/0 رابطه مثبت و معناداری دارد. نتایج نشان می دهد که بین دو متغیر بهزیستی روان شناختی و سازگاری زناشویی با ضریب همبستگی 80/0 در سطح 05/0 رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.
این پژوهش نشان دهنده نقش موثر حمایت اجتماعی در پیش بینی سازگاری زناشویی و بهزیستی روانشناختی در زنان مبتلا به سرطان پستان بود که در مشاوره روانشناختی و درمان در این بیماران بایستی مد نظر قرار گیرد.