ظرفیت معرفت شناسی حکمی و علمی سیاسی حکمت متعالی محض و اجتماعی علامه طباطبایی

ظرفیت معرفت شناسی حکمی و علمی سیاسی حکمت متعالی محض و اجتماعی علامه طباطبایی بر این پیش فرض استوار است که ایشان حکیم متعالی محض و مدنی اعم از اجتماعی و حتی سیاسی اجتماعی است؛ ولو بسان امام خمینی وارد گفتمان انقلاب سیاسی، جابه جایی قدرت و دولت سازی نشده باشد. پرسمان حکمت محض و مدنی متعالی فراهم آمده معرفت شناسی، روش شناسی و پدیده شناسی اعم از هستی شناسی، چیستی شناسی و چگونگی شناسی می باشد که مبین و مستلزم ظرفیت تداوم و کاربست در حکمت و علم مدنی، اجتماعی و سیاسی به روش دلالت تضمنی، مطابقت و به ویژه التزامی است. کتاب «اصول فلسفه و روش رئالیسم» علامه عموما، و به ویژه در مبحث اعتباریات، متعرض معرفت شناسی محض و تا حدودی اجتماعی شده که هم در معرفت شناسی سیاسی و هم در روش شناسی به منظور پدیده شناسی مدنی و سیاسی قابل توجه و کاربست است. فرضیه ی این مقاله، ظرفیت معرفت شناسی حکمی و علمی سیاسی حکمت متعالی محض و اجتماعی علامه طباطبایی است. روش بررسی، تحلیل متن و محتوای آثار و آرای علامه به ویژه در اصول فلسفه و روش رئالیسم است؛ تاجایی که می توان این را شرح و کاربست فلسفی سیاسی آن دانست. این روشی برای بازیابی سایر آثار و آرای علامه و سایرین و روزآمدسازی و کاربری علمی آن هاست.