بررسی فراوانی ژن های exoY،exoS ، exoT و exoU از سودوموناس آئروژینوزا جداشده از بیماران بیمارستان های تهران با روش Multiplex-PCR

سودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن گرم منفی است که باعث انواع عفونت های جدی عمدتا در بیماران نقص ایمنی می شود. جهت افزایش شدت بیماری، سودوموناس از یک نوع سیستم ترشحی نوع سه برای تزریق پروتئین افکتور سمی به سیتوپلاسم سلول های یوکاریوتی استفاده می کند. چهار پروتئین افکتور در سودوموناس شرح داده شده است: ExoU، ExoS،ExoT و ExoY. هدف از این مطالعه بررسی شیوع ژن های کد کننده توکسین سیستم ترشحی نوع سه میان جدایه های سودوموناس جمع آوری شده از نمونه های بالینی مختلف مانند ادرار، زخم، خون و ترشحات تنفسی بیماران بود.
55 جدایه سودوموناس آئروژینوزا از بیماران بستری در تهران در سال 1395-1394 با استفاده از آزمون میکروبیولوژی متداول مشخص شدند. حساسیت جدایه ها به آنتی بیوتیک ها با استفاده از آزمون دیسک دیفیوژن بررسی شد. پس از استخراج DNA، PCR چندگانه در جدایه های سودوموناس برای تشخیص ژن های کد کننده توکسین ترشحی انجام شد.
میزان مقاومت بالا برای سفپیم (89%) ، سفتازیدیم (85/45%) ، آزترونام (83/63%) ، توبرامایسین (78/18%) و جنتامایسین (60%) مشاهده شد. شیوع ژن ها در میان تمام نمونه های جداشده به شرح زیر بود؛ (76/32%) exoT، (30/90%) exoS، (14/54%) exoYو (67/27%) exoU. exoU در میان گونه های MDR نسبت به بخش غیر MDR بالاتر (81/3% در مقابل 16/6%) بود. جدایه های { مقاوم به فلوروکینولون نسبت به نمونه های { مقاوم به فلوروکینولون (32% در مقابل 17%) بود.