مطالعه ترکیبات شیمیایی ازگیل ژاپنی و استخراج پلی ساکارید آن به عنوان یک ترکیب ضد اکسایشی

هدف از این پژوهش بررسی ترکیبات شیمیایی میوه و هسته ازگیل ژاپنی Eriobotrya japonica L. و استخراج پلی ساکارید و بررسی خواص ضد اکسایشی آن است. پلی ساکارید با استفاده از آب گرم استخراج و با اتانول خالص سازی شد. زمان 180 دقیقه و دمای°C 90 شرایط مطلوب استخراج پلی ساکاریدها بود. همچنین نسبت آب به ماده جامد 1:6 و 10:1 به ترتیب شرایط بهینه جهت استخراج پلی ساکارید از میوه و هسته ازگیل بودند. دو روش مهار رادیکال DPPH و رادیکال هیدروکسیل جهت ارزیابی خواص ضد اکسایشی پلی ساکارید استخراج شده مورد استفاده قرار گرفت. باندهای مشاهده شده در آنالیز به روش FTIR تایید کننده وجود پلی ساکارید به عنوان ترکیب اصلی در عصاره استخراج شده بود. نتایج نشان داد میزان قند کل پلی ساکارید میوه بیشتر از هسته بود. مقدار عناصر سدیم، پتاسیم، کلسیم، آهن و روی موجود در میوه نسبت به هسته بیشتر بود در حالی که میزان عناصر منیزیوم، منگنز و مس در هسته بیشتر بود. فعالیت ضداکسایشی در هر دو نمونه و در هر دو روش اندازه گیری متوسط بود. در هر دو نمونه و در تمامی غلظت ها، فعالیت مهار رادیکال DPPH توسط اسید آسکوربیک، بالاتر از پلی ساکارید استخراج شده بود. توانایی مهار رادیکال آزاد هیدروکسیل توسط هر دو نمونه پلی ساکارید بیشتر از اسید آسکوربیک بود در حالی که غلظت 100 پی پی ام پلی ساکارید میوه و اسید آسکوربیک در مهار رادیکال آزاد، با یکدیگر برابر بودند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت پلی ساکارید، توانایی مهار رادیکال ها افزایش پیدا نمود و در هر دو آزمون مهار رادیکال DPPH و رادیکال هیدروکسیل توانایی ضد اکسایشی پلی ساکارید میوه از هسته بیشتر بود. بر اساس نتایج این تحقیق، پلی ساکارید میوه و هسته ازگیل ژاپنی می تواند به منظور بهبود کیفیت مواد غذایی و به واسطه داشتن خواص ضداکسایشی قابل قبول به کار گرفته شود.