بررسی اثرات بیولوژیک یک فرآورده ی طبیعی تهیه شده از گیاه چغندر قند (Beta vulgaris subsp. Cicla) به عنوان مواد زاید جامد کشاورزی در موش های دیابتی

دیابت تیپ 1، یک بیماری مزمن با واسطه ی سیستم ایمنی می باشد که شیوع آن در دو دهه گذشته به طورچشمگیری افزایش یافته است.
هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تجویز خوراکی عصاره ی آبی برگ گیاه چغندر قند به عنوان مواد زاید جامد کشاورزی بر روی سیمای ایمونولوژیک در موش های دیابتی شده توسط STZ بود.
در این مطالعه، تعداد 20 موش نر نژاد خالص C57 BL/6 با محدوده ی سنی 8-6 هفته در 4 گروه 5 تایی (گروه کنترل، دیابتی، درمانی و پیش درمانی) قرار گرفتند. در گروه های دوم، سوم و چهارم به کمک پنج تزریق متوالی، روزانه mg/kg STZ 40 دیابت القا شد. قند خون ناشتای موش ها به صورت هفتگی ثبت می شد. در پایان دوره ی مطالعه، موش ها آسان کشی شده و پس از برداشت طحال و کشت سلول های آن، جهت بررسی میزان تکثیر لنفوسیتی و شدت انفجار تنفسی مورد آزمایش قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که تجویز عصاره ی برگ گیاه چغندر به طور معنی داری باعث کاهش قند خون در موش های دیابتی می شود ( 05/0P<). میزان تکثیر لنفوسیتی در گروه های درمانی و پیش درمانی نسبت به گروه دیابتی کاهش معنی داری نشان داد (05/0P<). همچنین، تجویز عصاره، به طور معنی داری باعث برگرداندن شدت انفجار تنفسی کاهش یافته ناشی از تزریق STZ به میزانی نزدیک به گروه کنترل در گروه های درمانی و پیش درمانی شد (05/0P<).
بر اساس یافته های حاصل از مطالعه نتیجه گیری می شود که عصاره ی برگ گیاه چغندر قند اثرات مثبتی در کاهش عوارض و تغییرات ایمونولوژیک مدل دیابت خود ایمن در موش دارد.