تبیین پیامدهای مراقبت توام با حساسیت فرهنگی در پرستاری از کودکان: یک مطالعه کیفی

مراقبت توام با حساسیت فرهنگی جزء ضروری فرایند تکامل حرفه ای و یکی از عوامل پیش بینی کننده صلاحیت فرهنگی پرستاران است. این نوع مراقبت از مهم ترین رویکردهای بهبود کیفیت مراقبت پرستاری در گروه های دارای تنوع فرهنگی می باشد. مطالعه حاضر با هدف تبیین پیامدهای مراقبت توام با حساسیت فرهنگی در پرستاری از کودکان انجام یافته است.
مطالعه حاضر یک مطالعه کیفی به روش تحلیل محتوای قراردادی است. تعداد 25 پرستار و 9 والد، در بخش های کودکان سه مرکز آموزشی- درمانی ارجاعی در تبریز و تهران در سال 95-1394 به صورت هدفمند و با حداکثر تنوع انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه عمیق و یادداشت در عرصه جمع آوری و هم زمان تحلیل گردید. از نرم افزار MAXQDA نسخه 10 استفاده شد.
پیامدهای مراقبت توام با حساسیت فرهنگی در پرستاری از کودک بیمار در دو طبقه عدالت محوری در مراقبت (با سه زیرطبقه عدم سوگیری فرهنگی، ارتباط فرهنگ مدارانه و مشارکت موثر) و رضایتمندی فرهنگی (با دو زیرطبقه کاهش استرس فرهنگی کودک/خانواده و مراقبت ایمن) مشخص گردید. مراقبت توام با حساسیت فرهنگی موجب پیشگیری از سوءتفاهمات و ارتقای ارتباط پرستار-کودک/خانواده می شود و صداقت والدین را در دادن اطلاعات و بیان نیازهای فرهنگی در پی دارد. بیان نیازهای فرهنگی، سطح استرس را در والدین و کودکان پایین می آورد و با کاهش درمان های سنتی خودسرانه به مراقبتی ایمن می انجامد.
براساس نتایج این مطالعه، پیشنهاد می شود در آموزش پرستاران و دانشجویان پرستاری، مداخلات موثر توام با حساسیت فرهنگی در بخش های بستری کودکان، در برنامه های آموزش ضمن خدمت و برنامه آموزشی رشته پرستاری گنجانده شود.