بررسی اثر نسبت مخروطی بزرگ تر از یک روی ضرایب آیرودینامیکی ریزپهپادها با الگوگیری از بال حشرات

در این تحقیق یک روش عددی بر مبنای جریان حلقوی برای تحلیل آیرودینامیکی برای تحلیل آیرودینامیکی پیکربندی های مختلف هواپیما از جمله پهپادها و ریزپهپادها توسعه داده شده است. در تحقیق حاضر، ابتدا نتایج حاصل از این روش با نتایج تجربی صحه گذاری شده است و سپس اثر نسبت مخروطی در بازه ی 0،3 تا 3 روی مشخصه های آیرودینامیکی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که به طور کلی افزایش نسبت مخروطی چه در محدوده ی صفر تا یک و چه بزرگ تر از یک موجب افزایش ضریب برآ می شود. همچنین نتایج نشان می دهد که پیکربندی های با نسبت مخروطی متفاوت از یک دارای گشتاور خمشی بزرگ تری از نسبت مخروطی یک هستند. در این تحقیق همچنین مکانیزمی برای ایجاد نسبت های مخروطی مختلف مورد بحث قرار گرفته است. در انتها با الگوگیری از بال حشرات (سنجاقک) طرحی برای بال ریزپهپادها ارائه شده و ضرایب آیرودینامیکی آن با پیکربندی های قبلی مقایسه گردیده است. نتایج مربوطه نشان می دهد که مشخصه های ایرودینامیکی نسبت به پیکربندی های قبلی بهبود یافته است. در پیکربندی سنجاقک شیب منحنی ضریب گشتاور خمشی بر حسب ضریب افزایش یافته است و این نشان دهنده ی افزایش پایداری طولی ریزپهپاد است.