روشی جدید جهت شناسایی بدافزارهای فراریخت با تحلیل ایستای ثبات ها و کدهای عملیاتی

شناسایی بدافزارهای فراریخت مسئله دشواری است، زیرا در هر انتشار ساختار کد تغییر می یابد درحالیکه عملکرد و رفتار بدافزار ثابت می ماند. تاکنون روش های مختلفی برای شناسایی بدافزارهای فراریختی پیشنهاد شده اند. گاه روش ها با جایگزین کردن دستورات مشابه یا درج کد زائد در بدنه بدافزار دچار شکست می شوند و در برخی موارد سربار محاسباتی بالا، دقت شناسایی کم و کارایی ضعیف روش ها، آن ها را دچار چالش می کند. در این مقاله روشی جدید برای شناسایی بدافزارهای فراریخت پیشنهاد می شود که با تحلیل ایستای کدهای عملیاتی و ثبات های مورد استفاده کار می کند. این ایده می تواند اساس تمایز بین خانواده های مختلف بدافزارها باشد. به منظور ارزیابی روش پیشنهادی، آزمایش هایی بر روی 450 فایل متشکل از فایل های سالم و بدافزار فراریخت از ویروس های خانواده های G2، MPCGEN، NGVCK، VLC و کرم های خانواده MWOR انجام شد. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که روش پیشنهادی در چهار الگوریتم دسته بندی و در تمامی خانواده های بدافزارها به دقت شناسایی 100 درصدی دست یافته است که با معیار ROC اندازه گیری شده است.