برآورد احتمال بازیابی سلول های CD4 در افراد آلوده به ویروس HIV تحت درمان طولانی مدت ضدرتروویروس خیلی فعال با استفاده از مدل مارکوف ناهمگن

تاثیر درمان های ضدرتروویروس خیلی فعال بر افزایش بقای بیماران آلوده به ویروس HIV در مطالعات بسیاری به اثبات رسیده است. باقی ماندن طولانی مدت فرد آلوده در سطح پایینی از تعداد سلول های CD4 سبب می شود بیماری به سمت وضعیت ایدز یا ابتلا به عفونت های فرصت طلب پیشرفت کند. از این رو نگه داشتن بیماران در سطح بالایی از سیستم ایمنی اهمیت بسزایی دارد.
103 بیمار آلوده به ویروسHIV که تحت درمان ضدرتروویروس خیلی فعال قرار گرفته اند، از فروردین ماه 1374 در یک مطالعه کوهورت پیگیری شدند. از یک مدل مارکوف ناهمگن زمان برای برآورد احتمال بازیابی تعداد سلول های CD4 در این افراد استفاده شد.
در طول مطالعه 18 بیمار فوت شدند. نسبت شانس بازیابی سطح سیستم ایمنی از وضعیت 2 به 1 بعد از 65 ماه از آغاز درمان 3 برابر (فاصله اطمینان95%(19/5و66/1)) قبل از این زمان است. این پارامتر برای افراد با وضعیت 3 سیستم ایمنی بعد از 65 ماه از آغاز درمان کمتر از قبل از آن است، نسبت شانس 3/0 (فاصله اطمینان 95% (73/0و11/0)). اگر فردی بیش از 5/5 سال در وضعیت 2 سیستم ایمنی باشد با احتمال بیشتر از 55درصد در طی یک سال به وضعیت 1 بازخواهد گشت.
نتایج نشان داد درمان ضدرتروویروس خیلی فعال نقش به سزایی در بازیابی سطح ایمنی بدن در بیمارانی که سطح بالای ایمنی در آن ها برای مدت طولانی تری باقی بماند، دارد. آغاز زود هنگام درمان منجر به جلوگیری از کاهش تعداد سلول های CD4 می شود، این نتیجه همراستا با توصیه سازمان بهداشت جهانی برای آغاز درمان از سطوح بالای تعداد سلول های CD4 در بیماران است.