مقایسه غنای گونه ای و تنوع عملکرد FAD2 در جهت برآورد بایومس گیاهی در منطقه زاگرس مرکزی

در تنوع عملکرد برخلاف تنوع گونه ای که تنها در ارتباط با فراوانی گونه ای می باشد، به جنبه های مختلف تنوع عملکرد در ترکیبات زیستی و نقش جمعیت ها در جامعه توجه می گردد. تنوع عملکرد به طور مستقیمی در ارتباط با خدمات اکوسیستم می باشد که بایومس گیاهی بسیاری از خدمات اکوسیستمی از قبیل تامین غذا، حفاظت، و گرده افشانی را شامل می گردد. در این مطالعه اقدام به آزمون چندین فرض می گردد(الف) آزمون وجود رابطه نزدیک بین غنای گونه ای با بایومس گیاهی (ب) آزمون وجود رابطه نزدیک بین تنوع عملکرد FAD2 با بایومس گیاهی (ج) توجیه درصد قایل توجهی از تغییرات بایومس گیاهی بوسیله پارامترهای محیطی و ویژگی های گیاهی. نتایج مطالعه نشان داد که غنای گونه ای جهت پیش بینی بایومس گیاهی با مقدار ضریب همبستگی برابر03/0 به عنوان شاخصی مناسب به حساب نمی آید. مقادیرضریب همبستگی شاخص تنوع عملکرد FAD2 با بایومس گیاهی واحدهای نمونه برداری در حدود 4/0 گردید که به سبب توجیه درصد قابل توجهی از تغییرات بایومس گیاهی می تواند شاخصی نسبتا مناسب در برآورد بایومس گیاهی به حساب آید. در نهایت، به منظور آزمون فرضیه سوم اقدام به ایجاد مدل های فرضی بر مبنای پارامترهای محیطی و ویژگی های گیاهی و شاخص تنوع عملکرد FAD2 گردید و مشاهده شد که تلفیق فاکتورهای غیرزنده، ویژگی های گیاهی و تنوع عملکردی (FAD2) که شامل پارامترهای بارش، طول برگ، ارتفاع گیاه و شاخص FAD2 می گردد، حدود 75 درصد تغییرات تنوع عملکرد بایومس گیاهی را توجیه می کند و به عنوان مناسبترین مدل پیش بینی بایومس گیاهی به شمار می آید.