مصرف، قابلیت هضم و فراسنجه های خونی تلیسه های سیستانی تغذیه شده با علوفه نی عمل آوری شده با اوره

درمناطق خشک و نیمه خشک، گونه های حیوانی که پرورش داده می شوند اغلب دام های بومی هستند. این سیستم پرورش، ورودی کم و بهره وری کمی دارد. منابع علوفه ای که در این مناطق وجود دارد اغلب جوابگوی نیاز حیوان به صورت کمی و یا کیفی نمی-باشد. از این رو، به کار بردن راهکارهایی که بتواند منجر به افزایش راندمان استفاده از مواد مغذی موجود در علوفه برای حیوان شود، ضروری به نظر می رسد. در منطقه سیستان، علوفه نی و کاه غلات بیشترین سهم را در تغذیه تلیسه های سیستانی دارد ولی، آزمایشات درون تنی برای بررسی تاثیر علوفه نی با و بدون عمل آوری با اوره انجام نگرفته است. بنابراین، هدف از این آزمایش بررسی میزان خوراک مصرفی و قابلیت هضم مواد مغذی در تلیسه های سیستانی تغذیه شده با علوفه نی به عنوان تنها منبع خوراکی بود.
15 راس تلیسه سیستانی با میانگین وزن 26±180 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملا تصادفی استفاده شدند. تیمارها عبارت بودند از: 1) علوفه نی بدون عمل آوری، 2) علوفه نی عمل آوری شده با 1 درصد ماده خشک اوره و 3) علوفه نی عمل آوری شده با 2 درصد ماده خشک اوره. اوره ابتدا در آب حل و به علوفه نی اضافه شد و سپس به مدت 21 روز ذخیره شدند. مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی و برخی فراسنجه های خونی اندازه گیری شدند.
میزان پروتئین خام علوفه های عمل آوری شده با اوره نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود (05/0P
به طور کلی با توجه به فقیر بودن علوفه نی از لحاظ محتوای پروتئین، استفاده از 2 درصد اوره به عنوان مکمل ارزان قیمت در جیره تلیسه های سیستانی منجر به افزایش میزان پروتئین خام و متعاقب آن بهبود غیر معنی دار خوراک مصرفی و افزایش قابلیت هضم پروتئین شد و همچنین می توان بخشی از احتیاجات پروتئینی آن را تامین کرد.