ویژگی های اپیدمیولوژی و بالینی اختلال اضطراب اجتماعی در دانش آموزان شهر کرمانشاه: مطالعه مقطعی

یکی از شایع ترین اختلال های اضطرابی در کودکان و نوجوانان، اختلال اضطراب اجتماعی است. این پژوهش به منظور بررسی ویژگی های اپیدمیولوژی و بالینی اختلال اضطراب اجتماعی در دانش آموزان شهر کرمانشاه انجام شد.
پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی (Cross-sectional) است. جامعه ی آماری شامل تمامی دانش آموزان 17-13 ساله شهر کرمانشاه در دوره ی راهنمایی بود. با استفاده از جدول Krejcie و Morgan و با روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای، 760 نفر انتخاب و پرسشنامه های متغیرهای جمعیت شناختی و اضطراب اجتماعی کودک و نوجوان (SAS-CA) را تکمیل نمودند. داده های به دست آمده با نرم افزار آماریSPSS نسخه 19 و روش های آمار توصیفی، مربع کای و رگرسیون لجستیک تحلیل شد. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد.
داده ها نشان داد که میزان شیوع اختلال اضطراب اجتماعی در کل نمونه 80/18 درصد است. میزان شیوع در دانش آموزان دختر دوره ی راهنمایی بیش تر از پسران بود. فراوانی شدت اختلال اضطراب اجتماعی متوسط 25/12 درصد، شدید 90/4 درصد و خیلی شدید 70/1 درصد بود. در بین عوامل جمعیت شناختی، تحصیلات والدین، شغل والدین، تعداد اعضای خانواده، مقدار درآمد خانواده و سابقه ی اختلال روان شناختی در خانواده با شیوع SAD در دانش آموزان رابطه ی آماری معنی داری داشت (05/0>P)، اما این رابطه برای نوع تولد معنی دار نبود (05/0P>).
نتیجه ‏گیری: این پژوهش نشان داد که اختلال اضطراب اجتماعی بین دانش آموزان دوره ی راهنمایی از میزان قابل توجهی برخوردار است. بنابراین، برنامه ریزی برای پیش گیری و درمان SAD در اولویت است.