اثربخشی موسیقی درمانی بر سلامت عمومی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی موسیقی درمانی بر سلامت عمومی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه انجام گرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری همه جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه در سال 1393 در شهر اصفهان بود. به منظور انجام این پژوهش 60 نفر از میان جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 30 نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ، 1972) بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. گروه آزمایش به مدت 3 ماه (12 هفته) مداخله مبتنی بر موسیقی درمانی را دریافت کردند و گروه گواه این مداخله را دریافت نکردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری (آنکوا) و آزمون یومان ویتنی تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که مداخله مبتنی بر موسیقی درمانی بر افزایش سلامت عمومی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه در مرحله پس آزمون در مقایسه با گروه گواه موثر بود (05/0>P).