خاصیت ضدسرطانی تعدادی باز شیف بر پایه معرف گیرارد- P و کمپلکس دی متیل قلع (IV)آنها بر رده سرطانی U-87 در شرایط کشت آزمایشگاهی

گلیوبلاستوما (U-87) شایع ترین و بدخیم ترین تومورگلیال است که در سیستم عصبی مرکزی بروز می کند. مطالعه حاضر اولین مطالعه در مورد اثر ضد سرطانی لیگاند های بازشیف مشتق شده از معرف گیرارد-P و کمپلکس های دی متیل قلع (IV) آنها بر میزان بقا رده سلولی سرطان گلیوبلاستوما است.
در این مطالعه تجربی، رده سلولی سرطان گلیوبلاستوما در محیط کشت DMEM حاوی 10 درصد سرم گاوی و پنی-سیلین/استرپتومایسین در دمای 37 درجه سانتیگراد و 5 درصد CO2 کشت داده شد و سپس تاثیر رقت های مختلف لیگاندها و کمپلکس های آنها بر روی این سلول ها به روش هایMTT، و رنگ آمیزی DAPI بررسی شد.
این ترکیبات دارای اثر سمی بر مرگ سلول های سرطانی گلیوبلاستوما بودند. کشنده ترین اثرات ضد سرطانی بازهای شیف و کمپلکس های قلع به صورت وابسته به غلظت مربوط به Me2Sn(L1) و H2L3 بود.
نتایج این مطالعه نشان داد که لیگاند های بازشیف مشتق شده از معرف گیرارد-P و کمپلکس های دی متیل قلع (IV) آنها، توانایی القا مرگ سلولی روی سلول های سرطان گلیوبلاستوما در غلظت های در حد میلی گرم بر میلی لیتر را دارد و این یافته ها دیدگاه جدیدی را در زمینه استفاده از ترکیبات جدید در شیمی درمانی سرطان فراهم می آورد.