اثر لوتئولین در مهار رشد سلول های MKN45 تومور معده: نقش پروتئین های کافلین، اکتین و نوکلئوتید دیفسفات کیناز

لوتئولین یک مشتق گیاهی مهم می باشد، این ماده دارای اثرات ضد التهابی، مهار رشد سلولی و القا آپوپتوز و مهار متاستاز است. سرطان معده یکی از شایع ترین بیماری های موجود در جهان بوده و متاستاز در این بیماری شیوع بسیاری داشته است و تشخیص دیر هنگام این بیماری موجب مرگ بیمار می گردد. پروتئین های کافیلین، اکتین و دی نوکلئوتید فسفات کیناز از جمله پروتئین های موثر در ایجاد متاستاز و هم چنین مرگ سلولی می باشند.
در این مطالعه به بررسی اثر غلظت های بالای لوتئولین بر روی سلول های سرطانی معده پرداخته شد بدین منظور ابتدا سلول ها در محیط In vitro کشت شده و سپس به مدت 48 ساعت تحت تاثیر دارو قرار گرفتند. سپس سلول ها جمع آوری شده و کل پروتئین آن ها استخراج گردید پروتئین های استخراج شده با استفاده از روش الکتروفورز دو بعدی از نظر جرم مولکولی و pI جداسازی شدند سپس تعیین توالی اسید آمینه با روش MALDI-TOF انجام گردید.
در این مطالعه مشخص شد که میزان رشد سلول های سرطانی با استفاده از لوتئولین کاهش می یابد، بدین معنی که مرگ سلولی افزایش می یابد. بر اساس نتایج به دست آمده از شناسایی نقاط پروتئینی ارسال شده برای انجام MOLDI-TOF mass spectrometry مشاهده گردید که بیان سه پروتئین کافلین، اکتین و نوکلئوتید دیفسفات کیناز پس از استفاده از لوتئولین کاهش یافته اند.
در این مطالعه مشاهده گردید که هر سه پروتئین ذکر شده در بالا در مهار متاستاز و هم چنین در مرگ سلولی ناشی از لوتئولین نقش مهمی داشته اند