مقایسه اثر اسانس میخک، آنتی بیوتیک ویرجینامایسین و پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد، فراسنجه های خونی، جمعیت میکروبی و بافت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی

این پژوهش با هدف بررسی اثر آنتی‏بیوتیک ویرجینامایسین، اسانس میخک و پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد، فراسنجه های خونی، جمعیت میکروبی و بافت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی انجام شد. برای این منظور240 قطعه جوجه نر گوشتی سویه راس 308 در 40 واحد آزمایش با 6 تیمار و 4 تکرار 10 قطعه-ای در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شدند. تیمارها شامل: جیره پایه (شاهد)، دو گروه آزمایشی تغذیه شده با جیره شاهد و افزودن 02/0 درصد آنتی بیوتیک ویرجیناماسین و پروبیوتیک پروتکسین و سه گروه آزمایشی تغذیه شده با جیره شاهد و سطوح 150، 300 و 450 میلی گرم درکیلوگرم جیره، اسانس میخک بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای حاوی آنتی بیوتیک، پروبیوتیک و سطوح 150 و 300 میلی گرم اسانس میخک وزن زنده، ضریب تبدیل خوراک، وزن نسبی لاشه، سینه و ران را به طور معنی دار بهبود بخشیدند (05/0P<). میانگین وزن نسبی اندام های ایمنی بورس و طحال و همچنین کبد، در تمامی تیمارها در مقایسه با تیمار کنترل افزایش یافت (05/0P<). پروبیوتیک و تمامی سطوح اسانس، میزان کلسترول و LDL پلاسمای خون را به طور معنی دار کاهش دادند (05/0P<). تمامی تیمارها بجز آنتی بیوتیک تعداد باکتری های لاکتوباسیلوس را افزایش و تعداد باکتری های اشرشیاکلی را کاهش دادند (05/0P<). آنتی بیوتیک، پروبیوتیک و سطوح 150 و 300 میلی گرم اسانس میخک ارتفاع و عرض پرز را افزایش و عمق کریپت را کاهش دادند. تمامی تیمارها نسبت هتروفیل به لمفوسیت را بهبود بخشیدند (05/0P<). بنابراین می توان از پروبیوتیک و اسانس میخک تا سطح 300 میلی گرم به عنوان جایگیزین آنتی بیوتیک در جهت بهبود عملکرد و ایمنی جوجه های گوشتی استفاده کرد.