بررسی تاثیر ریزدانگی در طراحی واحدهای قابل بازپیکربندی حساب دهدهی

امروزه استفاده از حساب دهدهی در بسیاری از کاربردها نظیر برنامه های مالی مورد توجه قرار گرفته است. شاید بتوان مهم ترین عامل تاثیرگذار در این زمینه را نیاز به دقت بیشتر در نمایش اعداد در این کاربردها دانست. در دهه های اخیر، مطالعات گسترده ای در زمینه طراحی سخت افزارهای حسابی دهدهی انجام گرفته که اغلب آنها طراحی های خاص منظوره و برخی نیز با در نظر گرفتن قابلیت بازپیکربندی بوده اند. اما تاکنون تحقیقی بر روی پارامترهای تاثیرگذار در طراحی سخت افزارهای قابل بازپیکربندی دهدهی از جمله سطح ریزدانگی و انعطاف پذیری آنها انجام نشده است. بررسی های ما نشان می دهد برای جمع کننده های دهدهی قابل بازپیکربندی، ریزدانگی سطح بیت مناسب نبوده و بهتر است برای این واحدها، ریزدانگی را در سطح یک یا حتی چند رقم دهدهی افزایش داد. این افزایش سطح ریزدانگی، منجر به حدود 12% بهبود در مساحت و 4/13% بهبود در توان مصرفی شده است. اما بر خلاف جمع کننده ها با افزایش ریزدانگی در واحدهای مورد نیاز ضرب کننده های دهدهی، مساحت و توان مصرفی حدود 75% افزایش می یابد.