تاثیر رس های کلسینه شده و میکروسیلیس بر مقاومت فشاری بتن

چکیده:
امروزه پوزولان ها به عنوان جایگزین های مناسبی برای سیمان از لحاظ افزایش مقاومت و دوام بتن در شرایط محیطی نامناسب، صرفه جویی در مصرف انرژی و کاهش آلودگی محیط زیست محسوب می شوند. در این مقاله تاثیر ترکیب رس های کلسینه به عنوان پوزولان و میکروسیلیس و تاثیر هرکدام نیز به تنهایی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور 15 طرح مخلوط با نسبت آب به مواد سیمانی 38/0 ساخته شده است. در شش طرح فقط متاکائولن، زئولیت و یا میکروسیلیس وجود دارد و در هشت طرح دیگر متاکائولن و میکروسیلیس و یا زئولیت و میکروسیلیس با هم ترکیب شده اند. متاکائولن یا زئولیت با نسبت 10 یا 20 درصد و میکروسیلیس با نسبت 7 یا 10 درصد جایگزین سیمان مصرفی شده اند. یافته های اصلی این تحقیق نشان می دهد که استفاده از این نوع پوزولان ها می تواند سبب بهبود مقاومت فشاری و مقاومت الکتریکی بتن شود، به گونه ای که بهترین عملکرد تا سن 28 روز برای مقاومت فشاری مربوط به جایگزینی ترکیب 10درصد زئولیت با 7 درصد میکروسیلیس و برای مقاومت الکتریکی مربوط به جایگزینی ترکیب 10 درصد زئولیت با 10 درصد میکروسیلیس است.امروزه پوزولان ها به عنوان جایگزین های مناسبی برای سیمان از لحاظ افزایش مقاومت و دوام بتن در شرایط محیطی نامناسب، صرفه جویی در مصرف انرژی و کاهش آلودگی محیط زیست محسوب می شوند. در این مقاله تاثیر ترکیب رس های کلسینه به عنوان پوزولان و میکروسیلیس و تاثیر هرکدام نیز به تنهایی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور 15 طرح مخلوط با نسبت آب به مواد سیمانی 38/0 ساخته شده است. در شش طرح فقط متاکائولن، زئولیت و یا میکروسیلیس وجود دارد و در هشت طرح دیگر متاکائولن و میکروسیلیس و یا زئولیت و میکروسیلیس با هم ترکیب شده اند. متاکائولن یا زئولیت با نسبت 10 یا 20 درصد و میکروسیلیس با نسبت 7 یا 10 درصد جایگزین سیمان مصرفی شده اند. یافته های اصلی این تحقیق نشان می دهد که استفاده ازاین نوع پوزولان ها می تواند سبب بهبود مقاومت فشاری و مقاومت الکتریکی بتن شود، به گونه ای که بهترین عملکرد تا سن 28 روز برای مقاومت فشاری مربوط به جایگزینی ترکیب 10درصد زئولیت با 7 درصد میکروسیلیس و برای مقاومت الکتریکی مربوط به جایگزینی ترکیب 10 درصد زئولیت با 10 درصد میکروسیلیس است.
زبان:
فارسی
صفحات:
33 تا 50
لینک کوتاه:
magiran.com/p1706932 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!