نگاهی به فراز و نشیب علوم در دوره صفوی

یکی از شاخص های بارز فرهنگ و تمدن در هر دوره وجود تعلیم و تربیت و به تبع آن پرورش صاحبان اندیشه در عرصه علوم، می باشد. این امر برای رشد جامعه و پیشرفت بشر به کار می آید. دوران طلایی حکومت صفوی در ایران با تحولات عمده ای در مبانی زندگی مردم همراه بود. بسیاری از هنرها و صنایع به اوج شکوفایی خود رسیدند و در سایه امنیت به وجود آمدند. تجارت و شهرنشینی گسترش یافت اما این که در زمینه پیشرفت علوم وضعیت به چه شکلی بوده پرسشی در خور توجه است. این مقاله با هدف بررسی وضعیت علوم به واکاوی علوم در عصر صفوی می پردازد. دستاوردهای این تحقیق با بهره گیری از روش تحقیق تاریخی این است که دوره ای که درباره ی آن مطالعه می کنیم عهد انحطاط دانش های عقلی در ایران و انتقال آنها به کشورهای مجاور و دوران ترقی و توسعه نهایی دانشهای مذهبی دوازده امامی در قلمرو دولت صفوی است. به این منظور برای تبیین این موضوع به بررسی وضعیت علوم دینی، علوم عقلی و علوم ادبی وسپس به نقش عالمان در هر علمی و جایگاه آنها در آن عصر می پردازیم .