بررسی مقایسه ای روش های چندگانه طبقه بندی جهت تهیه نقشه کاربری سرزمین (مطالعه موردی: حوضه آبخیز رودخانه های کن و کرج)

مدیریت سرزمین در راستای توسعه پایدار، نیازمند داده های قابل اعتماد و به روز کاربری سرزمین و پهنه بندی تغییرات آن در مقیاس های مختلف مکانی و زمانی است. در این راستا، مدیریت منابع آب با هدف حفظ کیفیت آن برای مصارف گوناگون نیز مستلزم بررسی کاربری سرزمین و تغییرات آن در سطح حوضه آبخیز است. بر این اساس، هدف اولیه پژوهش حاضر، ارزیابی کارایی روش های مختلف سنجش از دور در طبقه بندی داده های طیفی سنجنده OLI جهت تهیه نقشه کاربری سرزمین در حوضه آبخیز رودخانه های کن و کرج است. با استفاده از نه روش طبقه بندی شامل حداقل فاصله از میانگین، سطوح موازی، فاصله ماهالانویی، زاویه طیفی، واگرایی اطلاعات طیفی، کدهای باینری، بیشینه احتمال، شبکه عصبی مصنوعی و ماشین بردار پشتیبان نقشه کاربری سرزمین حوضه مورد نظر در سطوح یک و دو اندرسون به ترتیب در پنج و نه طبقه کاربری تهیه شد. بر اساس صحت سنجی طبقه بندی با استفاده از تصاویر گوگل ارث و نقاط دقیق کنترل زمینی، روش بیشینه احتمال به ترتیب با ضریب کاپا 77/0 و 76/0 و همچنین صحت کلی 94/84% و 70/80% به عنوان بهترین روش طبقه بندی نظارت شده جهت تهیه نقشه کاربری سرزمین در حوضه آبخیز مورد نظر در سطح محلی و منطقه ای مشخص شد؛ همچنین پس از روش مذکور، روش های شبکه عصبی مصنوعی، ماشین بردار پشتیبان و فاصله ماهالانویی نیز در طبقه بندی تصاویر صحت قابل قبولی را ارائه دادند؛ چنین نتیجه ای بیانگر این مطلب است که همانند انتخاب روش، دقت در اجرای روش های طبقه بندی نقشه کاربری سرزمین و ارزیابی صحت می تواند بسیار مهم باشد و نتایج را تحت تاثیر قرار دهد.