بررسی فراوانی ژن های بتالاکتاماز وسیع الطیف نوع SHV و SHV-1 در سویه های اشرشیا کلی جدا شده از نمونه ادراری بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرستان سنندج

امروزه ظهور ارگانیسم های مولد آنزیم بتالاکتاماز وسیع الطیف(ESBL) یکی از معضلات درمانی به شمار می روند. بتالاکتامازهای وسیع الطیف از جمله آنزیم هایی هستند که عامل ایجاد مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام محسوب می شوند. هدف از این مطالعه تعیین الگوی مقاومت آنتی‏بیوتیکی و فراوانی ژن های SHV و SHV-1 در سویه های اشریشیاکلی مولد آنزیم بتالاکتاماز وسیع الطیف جدا شده از افراد مبتلا به عفونت ادراری در شهرستان سنندج بود.
تعداد 150 ایزوله اشریشیاکلی از بین 406 نمونه ادرار از بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه ها و بیمارستان های شهرستان سنندج جدا گردید. همه ی نمونه های اشریشیاکلی با روش های مرسوم بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. تست حساسیت آنتی‏بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن انجام شد، از روش دیسک ترکیبی جهت انجام تست تاییدی تولید ESBL استفاده و نتایج با استاندارد CLSI مقایسه شد. در نهایت ایزوله های ESBL مثبت توسط آزمایش PCR از نظر وجود و عدم وجود ژن SHV و SHV-1‏ بررسی شدند.
یافته های پژوهش: از تعداد 150 ایزوله ی اشریشیاکلی، مقاومت به آنتی بیوتیک های سفتریاکسون، پیپراسیلین، جنتامایسین، آمیکاسین، ایمیپنم، سیپروفلوکساسین، کاربنی سیلین، سفپیم، سفتازیدیم، سفوتاکسیم به ترتیب برابر 29%، 5/58%، 66/4%، 10%، 33/25%، 66/34%، 26%، 22%، 26%، 66/26% بودند. 43 ایزوله(66/28%) ESBL مثبت و ازبین آنها 34 ایزوله(6/79%) دارای ژن SHV و 32 ایزوله(41/74%) دارای ژن SHV-1 بودند.
با توجه به نتایج حاصل شده، فراوانی سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک ها و همچنین سویه های مولد ESBL در شهرستان سنندج بالا است و یافتن راه هایی برای جلوگیری از شیوع بیشتر این سویه ها ضروری است.