استفاده از تکنیک مهندسی بافت جهت ترمیم نقیصهNon-Union استخوان با استفاده از کاشت داربست کلاژن - پلی گلیکولیک اسید بارگذاری شده با سیمواستاتین

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر آزادسازی آهسته رهش سیمواستاتین بارگذاری شده در داربست کلاژن-پلی گلایکلیک اسید بر تشکیل استخوان در نقیصه ایجادشده در استخوان جمجمه خرگوش بود. برای ایجاد نقیصه در استخوان جمجمه ده خرگوش نژاد نیوزیلندی، چهار سوراخ به قطر 5 میلی‌متر در سر هر خرگوش ایجاد شد، و به‌صورت چرخشی با داربست کلاژن-پلی گلایکلیک اسید با سیمواستاتین با دوز 5/0 میلی‌گرم، دوز 1 میلی‌گرم، داربست کلاژن-پلی گلایکلیک اسید بدون دارو و به‌صورت خالی قرار داده شد. پنج خرگوش بعد از چهار هفته و پنج خرگوش دیگر بعد از گذشت زمان هشت هفته به‌صورت با ترحم معدوم شدند و به‌وسیله پاتولوژی بررسی شدند. آنالیز آماری که در طی مدت‌زمان چهار هفته انجام شد تفاوت بین گروه کنترل با دو گروه داربست با سیمواستاتین با دوز 5/0 و 1 میلی‌گرم معنی‌دار تلقی شد(05/0p< .(در مدت‌زمان هشت هفته تفاوت بین گروه کنترل با دو گروه داربست با سیمواستاتین 5/0 میلی‌گرم و داربست بدون دارو معنی‌دار تلقی شد(05/0p< .(تنها در گروه داربست بدون دارو بین گروه چهار هفته و هشت هفته تفاوت معنی‌دار بود (008/0p=) .زمانی که سیمواستاتین با داربست کلاژن-پلی گلایکلیک اسید ترکیب می‌شود، دوز 5/0 میلی‌گرم دوز ایده آل برای به‌کارگیری موضعی برای ترمیم استخوان نقیصه ایجادشده در استخوان جمجمه خرگوش بدون القاء التهاب می‌باشد.