سبک چین خورردگی و پیچیدگی های ساختاری در زیرپهنه ی لرستان مرکزی؛ (مطالعه ی موردی یکی از میادین نفتی ناحیه)

گستره ی مورد مطالعه در پهنه ی تکتونواستراتیگرافی لرستان؛ شمال باختری زاگرس چین خورده ی ساده و در بلوک اکتشافی کوهدشت واقع شده است. اطلاعات عمقی حاصل از ناحیه ی لرستان با استفاده از مقاطع لرزه ای، اطلاعات چاه و ترسیم مقاطع عرضی در راستای عمود بر روند ساختاری منطقه نشان دهنده ی تاثیر سطوح جدایشی بر هندسه ی چین های آنست. در این گستره با توجه به هندسه ی ساختاری چین های شکل گرفته در عمق و سطح، دو سطح جدایشی: (الف) سازند شیلی گرو به عنوان سطح جدایشی میانی و (ب) سازند فلیشی امیران به عنوان سطح جدایشی بالایی به ترتیب بر هندسه ی چین خوردگی تاقدیس های عمقی (گروه بنگستان) و تاقدیس های کوچک سطحی موثرند. ضخامت زیاد سازند امیران (بیش از 1000 متر) سبب شکل گیری دو الگوی چین خوردگی متفاوت سطحی و عمقی در بالا و پایین این سازند شده است. این تغییر ضخامت سبب چین خوردگی ناهماهنگ تاقدیس های سطحی در بالای تاقدیس های عمقی می شود. وجود ساختارهای مرتبط با سطوح جدایشی از جمله ساخت های گوش خرگوشی4 در تاقدیس های مادیان و سرکان، ساخت های موسوم به flap Structure در تاقدیس های سلطان و پاسان شمال خاوری و همچنین ساخت های متعدد دم ماهی5 که در خطوط لرزه ای گستره در سازند امیران به فراوانی مشخص شده اند، همگی شاهدی بر وجود سطح جدایشی ضخیم و قوی سازند امیران در گستره ی مورد مطالعه هستند.