بررسی شیوع و شدت سندرم پیش از قاعدگی و ارتباط آن با فعالیت ورزشی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

سندرم پیش از قاعدگی یک مشکل روانی تنی است که در اواخر فاز لوتئال سیکل قاعدگی رخ می دهد. بسیاری از زنان از علایم این سندرم رنج می برند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی سندرم پیش از قاعدگی و ارتباط آن با فعالیت بدنی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر بود.
یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی در سال 94 طراحی شد و 408 دانشجو از پنج دانشکده در دانشگاه علوم پزشکی بوشهر به روش طبقه بندی تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه استاندارد سندرم قبل از قاعدگی (PMSQ) و پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی (IPAQ) جمع آوری گردید. آنالیز داده ها با استفاده از شاخص های توصیفی، تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA)، آزمون تی مستقل و آزمون کای دو انجام شد.
میانگین سنی دانشجویان 2.48 ± 21.77 و فراوانی سندرم پیش از قاعدگی 83 درصد بود. 48 درصد دانشجویان فعالیت بدنی ضعیف، 41 درصد متوسط و 11 درصد فعالیت شدید داشتند. ارتباط معنی داری بین فعالیت بدنی و فراوانی سندرم پیش از قاعدگی یافت نشد (P=0.384)، اما شدت اضظراب (0.041=P)، خشم پایدار (0.012=P)، میگرن (0.018=P)، نفخ شکم (0.042=P) با فعالیت فیزیکی کاهش نشان داد.
سندرم پیش از قاعدگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر از شیوع بالایی برخوردار بود و تقریبا نیمی از دانشجویان نیز کم تحرک بودند. به نظر می رسد برنامه ریزی جهت آموزش سلامت و انجام فعالیت فیزیکی می تواند در تعدیل علایم سندرم پیش از قاعدگی موثر باشد.