شناسایی مولفه های اقتصادی-اجتماعی موثر بر موفقیت مجریان در اجرای طرح های مشارکتی مقابله با بیابان زایی در استان سیستان و بلوچستان

در این مطالعه تلاش شده است تا با استفاده از ضریب همبستگی رتبه‏ای اسپیرمن و بهره‏گیری از الگوی رگرسیون خطی، عوامل اقتصادی، اجتماعی و فنی موثر بر موفقیت کلیه مجریان طرح‏های مشارکتی مقابله با بیابان‏زدایی در استان سیستان و بلوچستان در سال 1392 مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که بین متغیرهای وضعیت اسکان مجری طرح در منطقه، میزان توان اجرایی، مدیریتی و مهارتی مجری طرح، میزان ارتباط مجری با کارشناس و ناظر دولتی قبل از اجرای طرح و برخورداری مجری طرح از حمایت‏های فنی، نظارتی و مدیریتی کارشناسان منابع‏طبیعی استان با میزان موفقیت مجریان در اجرای طرح‏های مشارکتی مقابله با بیابان‏زایی در استان رابطه مثبت و معنی‏داری به لحاظ آماری وجود دارد. علاوه بر این نتایج حاصل از برآورد الگوی رگرسیون خطی نشان داد که سه متغیر میزان تسهیلات بانکی مورد استفاده در طرح، سرمایه‏گذاری شخصی مجریان در اجرای طرح و میزان توان اجرایی، مدیریتی و مهارتی مجری طرح با اطمینان بیش از 90 درصد به لحاظ آماری معنی دار و دارای تاثیرگذاری مثبت بر میزان موفقیت مجریان در اجرای طرح‏های مشارکتی مقابله با بیابان‏زایی در استان می باشند. با توجه به نتایج پیشنهاد می‏گردد تا اولا اداره کل منابع‏طبیعی و آبخیزداری استان اقدامات لازم برای تامین تسهیلات موردنیاز مجریان را با شرایط مناسب اعطای وام فراهم آورد تا تمایل افراد برای اجرای طرح‏های مذکور افزایش یابد. ثانیا اداره کل منابع‏طبیعی و آبخیزداری استان به منظور ارتقاء توان اجرایی، مدیریتی و مهارتی مجریان طرح‏های جدید قبل از واگذاری اقدام به برگزاری دوره های آموزشی و عملی چگونگی اجرای صحیح طرح‏های بیابان‏زدایی نمایند.