شناسایی و بررسی سروتیپ های سالمونلا تیفی موریوم، اینفنتیس و انتریتیدیس در نمونه های بالینی از مراکز درمانی سطح استان کرمان

سالمونلوزیس یکی از بیماری های مهم عفونی و به عنوان یک بیماری مشترک در انسان و حیوانات می باشد که اهمیت شناخت و کنترل این گونه را ضروری تر می کند. ژن های خانه دار، ژن هایی هستند که به طورمعمول برای حفظ و بقای عملکرد سلول ها ضروری می باشند و می توانند به عنوان ژن های تشخیصی در غربالگری عوامل باکتریایی مدنظر قرار گیرند. هدف از این مطالعه بررسی ژن های خانه دار fliC sdf1، و fljB برای غربالگری سرووارهای تیفی موریوم، انتریتیدیس و اینفنتیس سالمونلا می باشد.
در یک مطالعه توصیفی از بهمن ماه سال 1393 تا مردادماه سال 1394، 132 نمونه از بیماران مبتلابه اسهال و استفراغ حاد مراجعه کننده به مراکز درمانی و بیمارستان های مختلف کرمان گرفته شد. نمونه ها برای شناسایی سالمونلا با روش های استاندارد سرولوژی و باکتریولوژی به آزمایشگاه میکروبیولوژی منتقل شدند. DNA سویه های جنس سالمونلا به روش CTAB استخراج و در آزمون PCR از پرایمرهای اختصاصی ژن های خانه دار جنس سالمونلا (invA) و سروتیپ های تیفی موریوم (fliC)، اینفنتیس (fljB) و انتریتیدیس (sdfI) استفاده گردید.
با استفاده از روش PCR حضور جنس سالمونلا با تکثیر ژن invA در 130 نمونه از 132 نمونه تاییدشده سالمونلا با روش های میکروبی و تست های بیوشیمیایی (98 درصد) تایید گردید. همچنین نتایج نشان دهنده شیوع 19 درصدی سالمونلا اینفنتیس، 22 درصدی سالمونلا تیفی موریوم و 32 درصدی سالمونلا انتریتیدیس بود.
نتایج حاکی از این بود که در این منطقه شیوع سالمونلا انترتیدیس نسبت به سایر سرووارها بیشتر است، اما شیوع سالمونلا تیفی موریوم و اینفنتیس همانند آمارهای جهانی در حال افزایش می باشند.