ارزیابی ویژگی های مکانیکی و مقاومت مخلوط رودخانه ای و معدن برای روسازی و شن ریزی مجدد جاده های جنگلی

به طور معمول به دلیل محدودیت های بودجه و مصالح مورد نیاز برای روسازی یا شن ریزی مجدد از مصالح موجود در رودخانه های محلی یا معدن برای عملیات روسازی و تعمیر استفاده می شود. قبل از استفاده از این مصالح، آزمایش های مکانیک خاک به منظور تعیین قابلیت های فنی این مصالح برای روسازی ضروری است، اما متاسفانه در طرح های جنگلداری ایران، به طور معمول مطالعات مکانیک خاک انجام نمی شود، که سبب ظهور نشانه های تخریب روسازی می شود. به همین منظور در این مطالعه، بر روی دو نوع مخلوط شنی رودخانه ای و معدن تهیه شده از جنگل خیرود، آزمایش های مختلف مکانیک خاک انجام گرفت و نتایج با استانداردها مقایسه شد. نتایج این مطالعه نشان داد که از لحاظ دانه بندی، مخلوط رودخانه ای در قسمت های بیشتری از منحنی دانه بندی به استانداردهای موجود نزدیک تر است. مخلوط معدن، ریزدانه بیشتری از استاندارد و مخلوط رودخانه ای ریزدانه کمتری از استاندارد داشتند. نتایج آزمایش لس آنجلس برای مصالح رودخانه ای و معدن به ترتیب 09/23 و 38/29 درصد و میزان شکستگی برای مصالح رودخانه ای و معدن به ترتیب 26/63 و 73/94 به دست آمد که با استانداردها مطابقت داشت. نتایج آزمایش تراکم برای هر دو نمونه نسبت به استانداردهای موجود مطابقت نداشت و نتایج آزمایش CBR برای مخلوط رودخانه ای و معدن به ترتیب برابر 21/13 و 79/11 شد که حاکی از توان ضعیف هر دو نوع مخلوط از نظر ترافیک پذیری است. با توجه به بودجه در دسترس می توان با اقداماتی از قبیل اصلاح دانه بندی یا تثبیت، معایب مخلوط را رفع کرد و در صورت اصلاح نکردن، باید منتظر تبعات و خسارت به جاده بود.