تاثیر آموزش مهار توجه بر سو گیری توجه و حساسیت اضطرابی دانش آموزان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی

اختلال اضطراب اجتماعی یکی از مهم ترین علل سازش نایافتگی های دانش آموزان است. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش مهار توجه بر سو گیری توجه و حساسیت اضطرابی دانش آموزان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود.
طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر 14 ساله با نشانگان اختلال اضطراب اجتماعی شهرستان شاهرود در سال تحصیلی 96-1395 بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای تعداد 30 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای دهی شدند. هر دو گروه قبل از اجرای آموزش مقیاس های کانون توجه (وودی، چامبلس، و گلاس، 1997)، اضطراب اجتماعی (کانور، 2000)، و حساسیت اضطرابی (تیلور و کاکس، 1998) را تکمیل کردند. گروه آزمایش طی 8 جلسه یک ساعته تحت آموزش مهار توجه قرار گرفتند اما گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس یک متغیره استفاده شد.
تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد نمرات گروه آزمایش در مقایسه با نمرات گروه گواه در متغیر حساسیت اضطرابی و سوگیری توجه به طور معنادار کاهش یافته است (0/05 > p).
آموزش مهار توجه می تواند به واسطه مختل سازی نشانگان شناختی - توجهی و تقویت فراشناخت به کاهش سوگیری توجه و حساسیت اضطرابی دانش آموزان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی منجر شود.