مطالعه صفات کمی و کیفی پنج رقم گلابی (Pyrus communis) بومی و خارجی در استان خراسان رضوی

گلابی اروپایی (Pyrus communis) پس از سیب مهم ترین میوه دانه دار در سطح جهان است. با وجود ارقام بومی و محلی فراوان در مناطق مهم گلابی خیز کشور ما، تاریخچه دقیقی از نحوه گزینش و دستیابی به این ارقام موجود نیست. به همین منظور در این پژوهش به بررسی صفات ارقام گلابی کشت شده در استان خراسان رضوی پرداخته شد تا ارقام موجود ارزش یابی و معرفی گردند و ضمن بررسی صفات مختلف، کلیدواژه هایی جهت شناسایی این ارقام تجاری ارائه شود. 61 صفت کمی و کیفی مختلف مربوط به خصوصیات درخت، برگ، شکوفه و خصوصیات فیزیکو شیمیایی میوه ارقام بومی سبری (از گونه گلابی آسیایی[1]) و دم کج کرج و ارقام خارجی ویلیامز، کوشیا و اسپادونا در محل باغ استقلال واقع در استان خراسان رضوی در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 10 تکرار در سال های 1390 و 1391 مطالعه شدند. نتایج نشان داد که رقم سبری خیلی دیررس و سایر ارقام میان رس بودند. رقم کوشیا مواد جامد محلول دارای بیشترین درجه بریکس (16/35 درصد) بین ارقام بود. بین نسبت طول به پهنای برگ با طول میوه (0/07±0/78)، نسبت طول به پهنای برگ با قطر میوه (0/07±0/77)، وزن میوه با پهنای گلگاه (0/07±0/78)، وزن میوه با قطر میوه (0/02±0/98) و نسبت طول به قطر میوه با درجه بریکس (0/06±0/80) همبستگی مثبت و معنا داری در سطح احتمال 1 درصد وجود داشت.