تاثیر روش های مختلف خاکورزی و گیاه پوششی بر کارآیی جذب و مصرف نور در سیبزمینی (Solanum tuberosum) تحت شرایط آب و هوایی همدان

کاربرد سامانه های خاک ورزی حفاظتی و گیاهان پوششی از روش های اصلی مدیریت بوم شناختی در تولید محصولات کشاورزی هستند که منجر به بهبود کارآیی مصرف منابع توسط گیاهان می شود. به منظور ارزیابی روش های خاک ورزی و گیاه پوششی بر کارآیی جذب و مصرف نور سیب زمینی آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1392 انجام شد. کرت های اصلی شامل خاک ورزی در سه سطح (خاک ورزی متداول، خاک ورزی حداقل و بدون خاک ورزی) و کرت های فرعی شامل گیاه پوششی در سه سطح (بدون گیاه پوششی، گیاه پوششی جو و ماشک) بود. نتایج آزمایش نشان داد که شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک کل، میزان جذب نور و کارآیی مصرف نور سیب زمینی در خاک ورزی متداول و گیاه پوششی ماشک افزایش یافت. بیشترین شاخص سطح برگ سیب زمینی در خاک ورزی متداول و گیاه پوششی ماشک (6/4) و کمترین آن در بدون خاک ورزی و عدم گیاه پوششی (3/2) به دست آمد. با افزایش شاخص سطح برگ در خاک ورزی متداول و گیاه پوششی ماشک، روند جذب نور حدود 85 درصد افزایش یافت. همچنین نتایج حاکی از اثر مثبت گیاه پوششی ماشک بر رشد سیب زمینی بود. به طوری که بیشترین و کمترین تجمع ماده خشک به ترتیب در خاک ورزی متداول و گیاه پوششی ماشک (1985/6 گرم در مترمربع) و عدم خاک ورزی و کاشت گیاه پوششی (4/1236 گرم در مترمربع) به دست آمد. بیشترین و کمترین میانگین کارآیی مصرف نور سیب زمینی در تیمار خاک ورزی متداول و گیاه ماشک و تیمار عدم خاک ورزی و گیاه پوششی به ترتیب معادل 3/12 و 2/09 گرم بر مگاژول تشعشع فعال فتوسنتزی بود.