اثر تاریخ کاشت بر عملکرد، اجزای عملکرد، میزان مواد موثره و کنترل علف های هرز در کشت مخلوط زنیان و اسفرزه

این مطالعه با هدف بررسی اثرات کشت مخلوط افزایشی زنیان و اسفرزه و تاریخ کاشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان اسانس زنیان، درصد موسیلاژ در اسفرزه و کنترل علف های هرز به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل، در سال 1392 اجرا گردید. تاریخ کاشت 20 دی ماه و 20 بهمن ماه در پلات های اصلی و کشت های خالص دو گونه زنیان و اسفرزه و نسبت های کشت افزایشی (25، 50، 75 و 100 درصد اسفرزه به همراه 100 درصد زنیان) در پلات های فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که تاخیر در کاشت سبب افزایش معنی دار میزان اسانس زنیان شد، ولی عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی، عملکرد اسانس و وزن هزاردانه زنیان با تاخیر در کاشت به ترتیب حدود 3/12، 7/13، 5/0 و 1/35 درصد کاهش نشان داد. تاخیر در کاشت اسفرزه نیز تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی نداشت. نسبت های کشت مخلوط به طور معنی داری باعث کاهش عملکرد و اجزای عملکرد دو گیاه شد، به طوری که بیشترین عملکرد دانه زنیان (2303 کیلوگرم در هکتار) و اسفرزه (539 کیلوگرم در هکتار) از کشت خالص دو گیاه و کمترین ماده خشک علف های هرز از تاریخ کشت 20 دی ماه و نسبت کشت مخلوط 75 و 100 درصد اسفرزه + 100 درصد زنیان به دست آمد. تیمار 50 و 75 درصد اسفرزه + 100 درصد زنیان را می توان به عنوان تیمار برتر این مطالعه معرفی کرد، زیرا بالاترین نسبت برابری زمین از این تیمار حاصل شد.