تاثیر محلول پاشی سالیسیلیک اسید و آلفا-آمینواوکسی-بتا-فنیل پروپیونیک اسید به عنوان محرک و بازدارنده فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز بر عمرگلجای و عطر گل مریم

باتوجه به مطالعات اندک در خصوص ترکیبات معطر گل های شاخه بریده، آزمایشی گلدانی با هدف بررسی تاثیر محلول پاشی پیش از برداشت، سالیسیلیک اسید (0، 5/1 و 25/2 میلی مولار) و آلفا-آمینواوکسی-بتا-فنیل پروپیونیک اسید (0، 5/1 و 3 میلی مولار) به ترتیب به عنوان محرک و بازدارنده اختصاصی فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز روی گل مریم پرپر بر پایه طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. براساس نتایج آزمایش، محتوای نسبی آب، پایداری غشای سلولی و عمر گلجای به طور معنی داری تحت تاثیر محلول پاشی تیمارهای مورد بررسی قرار گرفتند (01/0 P<). تیمار آلفا-آمینواوکسی-بتا-فنیل پروپیونیک اسید (3 میلی مولار) و سالیسیلیک اسید (5/1 میلی مولار) به ترتیب منجر به افزایش حدود 68 و 34 درصدی عمر گلجای در مقایسه با شاهد گردید. در بررسی پس از برداشت ترکیبات معطر گل مریم پرپر به روش فضای فوقانی و به وسیله تکنیک کروماتوگرافی گازی-اسپکترومتری حجمی، 37 ترکیب مختلف شناسایی گردید. متیل بنزوات، بنزیل بنزوات، پنتاکوسان و متیل سالیسیلات به ترتیب مهمترین ترکیبات دخیل در عطر گل مریم بودند. تیمار آلفا-آمینواوکسی-بتا-فنیل پروپیونیک اسید سبب افزایش میزان بنزیل بنزوات و پنتاکوسان و کاهش متیل بنزوات و متیل سالیسیلات شد که تاثیر متضادی در مقایسه با سالیسیلیک اسید داشت. تیمار محرک و بازدارنده فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز، به ترتیب سبب افزایش و کاهش محتوای کل عطر گل مریم نسبت به شاهد گردید.