مقایسه افت انتقال صوت در نانوکامپوزیت اکسید روی در دو حالت معمولی و پوشیده با ژلاتین

هدف از این مطالعه ساخت نانوکامپوزیت بر پایه مواد پلیمری و نانوذره اکسید روی در دوحالت معمولی و پوشیده با ژلاتین و مقایسه آنها از نظر افت انتقال صوت در فرکانسهای مختلف می باشد.
این مطالعه بصورت تجربی انجام شد. مواد مورد استفاده شامل: نانوذره اکسید روی، پلیمر پلی وینیل کلراید (PVC) و ژلاتین بود. مراحل اجرای این مطالعه در دو فاز صورت گرفت که فاز اول شامل: ساخت قالب و تهیه نانوکامپوزیت و فاز دوم نیز تعیین افت انتقال صوت در نانوکامپوزیت ها بود.
افت انتقال صوت در نانوکامپوزیت معمولی نشان داد که بیشترین افت انتقال صوت در درصد وزنی اول و دوم به میزان 43/4 دسی بل در فرکانس 500 هرتز دیده شد. در حالی که در درصد وزنی سوم از این نانوکامپوزیت، کمترین افت انتقال برابر با 80/0 دسی بل در فرکانس 2000 هرتز مشاهده شد. همچنین نتایج افت انتقال صوت در نانوکامپوزیت پوشیده شده با ژلاتین نشان داد که در درصد وزنی اول و دوم، بیشترین افت انتقال برابر با 01 /3 دسی بل در فرکانس 500 هرتز می باشد و در درصد وزنی سوم، کمترین افت انتقال برابر با 55/0 دسی بل در فرکانس 2000 هرتز برآورد گردید.
مقایسه افت انتقال صوت در نانوکامپوزیت اکسید روی در حالت معمولی و پوشیده با ژلاتین نشان می دهد که ژلاتین منجر به افزایش خاصیت جذب و کاهش افت انتقال صوت می گردد.