تبیین نقش سرمایه ی اجتماعی بر عملکرد نوآوری در شرکت های دانش بنیان

امروزه به دلیل ظهور سه روند عمده رقابت شدید بین المللی، بازارهای گسسته و فناوری در حال تغییر، شاهد طرح بیش ازپیش موضوع نوآوری هستیم. روندهای یادشده، علاقه صاحب نظران حوزه کسب و کار را به توجه شگرف و جست وجو در مفهوم سرمایه اجتماعی به مثابه عامل حیاتی در ارتقای سطح عملکرد سازمان و مقدمه خلق مزیت رقابتی مبتنی بر نوآوری جلب کرده است. بنابراین، غایت مطالعه حاضر، بررسی چگونگی تبیین نقش سرمایه اجتماعی بر عملکرد نوآوری های فناورانه است. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری این پژوهش شرکت های دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران بودند که با توجه به دسترسی به همه شرکت های مورد مطالعه، پرسشنامه پژوهش برای همه شرکت های جامعه آماری ارسال شد که در نهایت، 96 پرسشنامه قابل تحلیل دریافت شد که با توجه به جدول کرجسی و مورگان، حداقل نمونه مورد نیاز (85 واحد تحلیل) برای این جامعه آماری را پوشش داد. نتایج مطالعه نشان داد از بین ابعاد سرمایه اجتماعی، دو بعد تعامل اجتماعی و اعتماد، بر تعهد به نوآوری و توسعه دانش مشتری تاثیر مثبت می گذارند، اما تاثیر مثبت بعد هنجارهای مشترک بر متغیرهای تعهد به نوآوری و توسعه دانش مشتری ثابت نشد. تعهد به نوآوری بر توسعه دانش مشتری به طور مثبت تاثیرگذار است. همچنین، تاثیر مثبت دو متغیر تعهد به نوآوری و توسعه دانش مشتری بر عملکرد نوآوری تایید شد. در انتها پیشنهادهای مدیریتی در ارتباط با یافته های تحقیق بیان شد.