تمایز سلول های بنیادی مشتق از چربی انسان به سلول های عصبی با استفاده از محیط رویی آن ها

سلول های بنیادی مشتق از چربی انسان (Human adipose derived stem cells یا hADSCs) جمعیتی از سلول های بنیادی مزانشیمی (Mesenchymal stem cells یا MSCs) هستند که از بافت چربی به دست می آیند. hADSCs توانایی تمایز به دودمان های مختلف را دارند و سیتوکاین های مختلفی را ترشح می کنند که بسیاری از این عوامل، خاصیت حفاظت عصبی دارند و در تمایز و بقای عصب موثر می باشند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر محیط رویی تغلیظ شده ی hADSCs بر تمایز عصبی این سلول ها بود.
پس از دریافت رضایت از افراد جوان کاندیدای عمل جراحی، سلول های بنیادی از بافت چربی جداسازی، کشت و پاساژ داده شد. به منظور تمایز عصبی، سلول های حاصل از پاساژ 3 تا 5 به مدت 21 روز تحت تاثیر محیط رویی تغلیظ شده قرار گرفتند. بقای سلول های تمایز یافته با استفاده از روش 3-(4،5-dimethylthiazol-2-yl)-2،5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) و تمایز عصبی آن ها، با روش ایمونوسیتوشیمی (Immunocytochemistry) مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج MTT نشان داد که میزان بقای سلول های تمایز یافته با محیط رویی در روزهای 7 و 21 نسبت به گروه شاهد، افزایش معنی داری داشت. همچنین، بیان نشانگر عصبی β-tubulin III (β-TUB III) به عنوان نشانگر اختصاصی اسکلت سلول عصبی، در روز 21 نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی داری را نشان داد (050/0 > P).
بر اساس یافته های این مطالعه، محیط رویی hADSCs توانست منجر به افزایش بقا و تمایز عصبی سلول های بنیادی مشتق از چربی گردد. امید است شناخت بهتر ترکیبات این محیط رویی، راه را برای درمان های غیر سلولی بیماری های تخریب کننده ی عصبی هموار سازد.