بررسی ارتباط بین سطح گلوکز خون و میانگین حجم پلاکتی (MPV) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

دیابت به علت شیوع و موربیدیتی بالا بعنوان یک مشکل بهداشتی مهم در سرتا سر دنیا مطرح می باشد. دیابت نوع 2، نوعی اختلال متابولیک است که با افزایش قند خون مشخص می شود و علت آن مقاومت به انسولین، کمبود نسبی انسولین و یا هردو است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه میانگین حجم پلاکتی (MPV: Mean Platelet Volume) دربیماران مبتلا به دیابت نوع دو با افراد سالم و بررسی ارتباط MPV با سطح گلوکز خون در آنان است.
در این مطالعه که به روش مورد شاهدی انجام گرفت جامعه مورد مطالعه عبارت بود از کلیه بیماران با تشخیص دیابت نوع دو که طی سال های 95-1394 به آزمایشگاه بیمارستان بعثت همدان مراجعه کرده بودند. تعداد 60 نفر بیمار بعنوان گروه مورد و 60 نفر بعنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. میزان MPV،HbA1c و FBS در هر دو گروه اندازه گیری شد و کلیه داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 16 گردید. آنالیز داده ها با آزمون های آماری کای اسکور، t و من ویتنی انجام شد. سطح معنی داری برابر با 05/0 منظور گردید.
میانگین سنی افراد گروه شاهد برابر با 78/41 سال و افراد گروه مورد برابر با 58/41 سال بود. میانگین حجم پلاکتی در گروه مورد برابر با 42/8 و در افراد شاهد برابر با 74/7 بود که با توان آماری خیلی بالا این تفاوت معنی دار بود (001/0 = P). میانگین حجم پلاکت در گروه مورد در افرادی که HbA1c کمتر و مساوی 7 داشتند کمتر از افرادی بود که HbA1c بیش از 7 داشتند و این تفاوت معنی دار بود (001/0 = P).
از آنجائیکه حجم پلاکتی در گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد بطور معنی داری بالاتر بود. بنابراین، میانگین حجم پلاکتی می تواند به عنوان یک شاخص ساده و مقرون به صرفه برای پیگیری بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس نوع دو باشد.