پهنه بندی کیفی منابع آب زیرزمینی با استفاده از روش های زمین آمار و GIS (مطالعه موردی حوضه آبخیز سلیمانشاه)

در بسیاری از مناطق جهان مخصوصا مناطق خشکی مانند ایران، آب زیرزمینی به عنوان منبع مهمی برای رفع نیاز های شرب و کشاورزی محسوب می شود. فعالیت های کشاورزی و استفاده بیش از اندازه از کودهای شیمیایی از عوامل مهم در کاهش کیفیت آب های زیرزمینی است. این پژوهش با هدف بررسی پراکنش کیفیت آب های زیرزمینی در حوضه آبخیز سلیمانشاه در استان کرمانشاه و تهیه نقشه آلودگی آب های زیرزمینی در اراضی تحت کشاورزی با استفاده از روش زمین آمار صورت گرفت. لذا به منظور پیش بینی پراکنش مکانی پارامترهای کل مواد جامد محلول (TDS)، نسیت جذب سدیم (SAR)، کلر و نیترات آب های زیرزمینی از60 چاه موجود در محدوده نمونه برداری شده، جهت درون یابی از روش های کریجینگ و IDW و به منظور انتخاب مدل مناسب از شاخص RSS استفاده گردید، سپس با استفاده از تکنیک ارزشیابی متقابل و روش های ارزیابی خطا، نظیر RMSE و ME مناسب ترین روش درون یابی انتخاب شد. نتایج نشان داد که برای پهنه بندی پارامترهای مذکور روش کریجینگ معمولی - نمایی بر سایر روش ها ارجحیت دارد. در نهایت پس از انتخاب مدل مناسب جهت درون یابی، نقشه پراکنش پارامترهای مورد بررسی در محیط ArcGIS10 تهیه گردید.