اثر بخشی درمان پردازش مجدد هولوگرافیک در سازگاری روانی با سرطان در زنان مبتلا به سرطان

با توجه به شیوع سرطان در قرن اخیر و نیاز ویژه مبتلایان به کمک برای انطباق موثر با بیماری مزمنشان و نیز با توجه به آسیب پذیری بیشتر زنان، هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر درمان پردازش مجدد هولوگرافیک در سازگاری روانی با سرطان در زنان مبتلا به سرطان بود.
روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان مبتلا به سرطان شهر سنندج و نمونه پژوهش نیز 30 نفر از زنان واجد ملاک ورود به پژوهش بودند که انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در این پژوهش فهرست اختلال استرس پس از ضربه و فرم کوتاه سازگاری روانی با سرطان Mini- MAC مورداستفاده قرار گرفتند گروه آزمایش 9 جلسه 60 دقیقه ای درمان پردازش مجدد هولوگرافیک دریافت کردند، درحالی که گروه کنترل درمانی دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره استفاده گردید.
بعد از درمان، بین میانگین دو گروه در سازگاری روانی با سرطان تفاوت معنی داری مشاهده شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که درمان پردازش مجدد هولوگرافیک باعث افزایش نمره های سازگاری کلی و مولفه مبارزه طلبی و کاهش نمره های مولفه های درماندگی- ناامیدی و دل مشغولی نگران کننده در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد (p≤0/05). اما درمان برای اجتناب شناختی و تقدیرگرایی معنی دار نبود.
درمان پردازش مجدد هولوگرافیک بر شناخت، رفتار و هیجان فرد تاثیر می گذارد و با کاهش جنبه های آسیبی منجر به افزایش سازگاری روانی با بیماری می شود.