مبارزه با فساد ازمنظر قوانین ایران و کنوانسیون بین المللی مریدا

فساد امروزه به یک معضل جهانی مبدل شده و دولت ها با آگاهی از آسیب های بی حد و مرز آن به مبارزه با این پدیده شوم برخاسته اند . فساد اداری را بطور خلاصه می توان استفاده غیر قانونی از اختیارات اداری ودولتی برای نفع شخصی دانست که دولت ها در جهت مقابله با آن اقدامات قابل توجهی را انجام داده اند. به موازات تلاش دولت ها،سازمان ملل متحدنیزاقدام به مقابله با فساد اداری نموده که تصویب کنوانسیون مریدا در سال 2003 مکزیک یک نمونه از این تلاش ها می باشد.دولت جمهوری اسلامی ایران با پیوستن به این کنوانسیون در تاریخ 20/7/87 عزم جدی خود را برای مبارزه با این جرایم نشان داد اما الزاماتی نیز ایجاد شده زیرا در این کنوانسیون جرم انگاری های جدیدی صورت پذیرفته و اجرای آنها به دولت های عضو تکلیف شده است .
پس ازبررسی وتطبیق مواد قانونی کنوانسیون با حقوق کیفری ایران مشخص شد: یا اصلاجرایمی با این عناوین در قوانین ایران وجود ندارد ،یا جرایم تصریح شده درکنوانسیون تحت عناوین دیگری جرم انگاری شده و یا در برخی موارد قانون کشورمان قسمتی از آن جرم را ( نه به طور کامل) مورد توجه قرار داده است . این تحقیق از نظر هدف کاربردی و به روش کتابخانه ای و اسنادی انجام گرفته است.
ضایع شدن حقوق اجتماعی ،اقتصادی و سیاسی شهروندان و دولت ازآثار زیان بار فساد می باشدکه عواملی چون: وجودخلاهای قانونی،نبود سیستم های نظارتی قوی،سستی ساختارهای فرهنگی و اخلاقی جامعه از عوامل زمینه ساز فساد است . قانونگذارکشورمان درراستای مبارزه با فسادضمن پیوستن به کنوانسیون بین المللی مریدا،علاوه برتکمیل قوانین داخلی، گامی مهم درهمکاری بین المللی مبارزه با فساد درسطح ملی و بین المللی بر داشته است.