سیاست هایی جهت افزایش قدرت رقابت ایران در تجارت حمل و نقل دریایی

مساله تجارت دریایی بخصوص در منطقه حساس خلیج فارس و دریای عمان که قطب تجارت و نفت دنیاست گسترده تر از پیش شده است. رقابت فشرده با بنادر مدرن خلیج فارس مانند دبی و جبل علی، وضعیت جذب و پهلوگیری تجاری را پیچیده تر کرده است و از آنجایی که رونق بنادر ما تابع تجارت ماست، بنابراین، میزان رونق و شکوفایی تجارت بر میزان رونق و شکوفایی بنادر اثر می گذارد. این مطالعه به بررسی تاثیر عوامل اقتصادی، سیاسی و فرهنگی بر میزان پهلوگیری کشتی های تجاری و حمل و نقل دریایی و شناخت محدودیتهای مختلفی که کشتی های تجاری خارجی برای پهلوگیری در بنادر جنوب ایران دارند و همچنین محدودیتها و موانعی که بنادر داخلی جهت ارائه خدمات مناسب به این کشتی ها دارند، می پردازد و درنهایت، ارائه راهکارهایی جهت غلبه بر این موانع است. نتایج نشان داد که بین عوامل اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و زیر مولفه های آن ها (عوارض بندری، هزینه های تخلیه و بارگیری، خصوصی سازی بنادر، هزینه های حمل و نقل بین المللی، تبلیغات، ارتباط با سایر سازمان های مرتبط، تحریم ها، قوانین داخلی و عوامل مدیریتی) و میزان ترددهای تجاری در ایران رابطه معنی داری وجوددارد؛ لذا می توان گفت که رابطه مثبت و قوی بین آن دو برقرار است. با توجه به نتایج تحقیق، پیشنهاد میگردد که در نرخ گذاری برای عوارض بندری، هزینه های تخلیه و بارگیری و هزینه های حمل و نقل و سایر هزینه های بندری عامل رقابت با سایر بنادر منطقه مدنظر قرار گیرد و نرخ ها به صورت رقابتی تعیین گردد.