ارزیابی هیستومورفومتری و اولتراسونوگرافی دیواره شکمبه در گوسفند

بروز ضایعات در دیواره شکمبه می تواند باعث کاهش تولید و بازدهی حیوان شود و گاهی می تواند مرگ حیوان را به همراه داشته باشد. اولتراسونوگرافی به عنوان یک روش تشخیصی بی خطر و دردسترس می تواند در جهت تشخیص این ضایعات در دستگاه معدی روده ای استفاده شود. در مطالعه حاضر، تعداد 10 عدد دستگاه گوارش گوسفند سالم از کشتار گاه تهیه شد و بلافاصله به آزمایشگاه بافت شناسی دانشکده دامپزشکی منتقل شد. قطعات بافتی از دیواره شکمبه در سه ناحیه ته کیسه پشتی، ته کیسه شکمی و پیلار تهیه گردید(5/0×5/0سانتی متر). نمونه ها با سرم فیزیولوژی شستشو و در فرمالین 10% ثابت شدند، سپس آبگیری و شفاف کردن و بلوک پارافینی از نمو نه ها تهیه شد، اسلاید های بافتی به ضخامت 6 میکرون تهیه و با رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ایوزین رنگ آمیزی انجام شدند. ارزیابی هیستومورفومتری در لایه های بافتی دیواره شکمبه شامل: مخاط - زیر مخاط و لایه ماهیچه ای - سروز بوسیله لنز های مدرج چشمی انجام شد. برای ارزیابی اولتراسونوگرافی، نمونه از دیواره شکمبه به ابعاد 6×6 سانتی متر تهیه شده و در آب مقطر به وسیله پراب 8MHz اولتراسونوگرافی انجام شد و مشابه نمو نه بافتی در تصاویر اولتراسونوگرافی اندازه گیری دقیق لایه انجام شد. نتایج نشان داد که تشخیص و تفکیک لایه های دیواره شکمبه در تکنیک هیستوموفومتری و اولتراسونوگرافی براحتی قابل انجام می باشد. آنالیز آماری داده ها نشان داد که هیچ همبستگی آماری بین داده های بدست آمده در هیستوموفومتری و اولتراسونوگرافی وجود ندارد. عدم همبستگی آماری بین داده های هیستومورفومتری و اولتراسونوگرافی می تواند به علت تغییرات بافتی بوجود آمده در مراحل آماده کردن نمو نه ها بافتی شامل ثابت کردن، آبگیری و شفاف کردن نمو نه ها باشد.