بررسی ویژگی های بالینی (خلقی، اضطرابی، هیپوکندریا، هیستری، انحراف روانی اجتماعی، پارانوئید، اسکیزوفرنی) والدین دختران دانش آموز آزار دیدهٔ هیجانی در شهر تهران

این پژوهش به منظور تعیین ویژگی های بالینی والدین کودکان آزار دیدهٔ هیجانی انجام شد.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی بوده و نمونهٔ این پژوهش شامل 56نفر از والدین دانش آموزان دختر با و بدون آزاردیدگی هیجانی در مقطع متوسطهٔ اول بود. این افراد به صورت در دسترس از میان تمامی والدین دانش آموزان دختر در مقطع متوسطهٔ اول (راهنمایی سابق) از شهر تهران در سال تحصیلی 93-92 انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامهٔ آزار هیجانی نوروزی (1391) و آزمون شخصیت چند وجهی مینه سوتا (2-MMPI) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمارتوصیفی استفاده شد.
نتایج نشان داد که ویژگی های بالینی (خلقی، اضطرابی، هیپوکندریا، هیستری، سایکوپات، پارانوئید، اسکیزوفرنی) در والدین آزارگر هیجانی با والدین غیرآزارگر هیجانی تفاوت دارد. 48 درصد از والدین آزارگر هیجانی در مقیاس افسردگی و 48درصد از آن ها در مقیاس پارانویا، نشانه هایی در حد بالینی داشتند.
میانگین نمرات والدین غیرآزارگر در تمام مقیاس های بالینی کمتر از میانگین نمرات والدین آزارگر هیجانی بود. باتوجه به یافته های این پژوهش مبنی بر تفاوت ویژگی های بالینی در والدین آزارگر هیجانی با والدین غیر آزارگر هیجانی و نقش این ویژگی ها در وقوع آزار هیجانی، می توان با تدوین مداخلات مربوط به کودکان آزار دیدهٔ هیجانی، پیامدهای منفی آن را کاهش داد و همچنین با مداخلات مربوط به والدین، از ادامهٔ آزار هیجانی توسط آن ها جلوگیری کرد.