بررسی کارایی توان کانال تداخلی رله چند ورودی-چند خروجی انبوه

در این مقاله به بررسی کارایی توان یک کانال تداخلی رله که در آن ‏چند گره مبدا از طریق چند رله سیگنال خود را به گره های مقصد ارسال می کنند، پرداخته می شود. فرض می شود که گره های مبدا و مقصد دارای چند آنتن (تعداد محدود) هستند ولی رله ها ‏به تعداد بسیار زیاد آنتن مجهز شده اند. طرح های تقویت–ارسال[i] و کدگشایی–ارسال[ii] با استفاده از پردازش های MRT/MRC[iii] و ZF[iv] در رله ها مورد ارزیابی قرار گرفته می شوند. کارایی طیفی سیستم محاسبه شده و تاثیر تغییر توان گره های مبدا و رله روی آن بررسی می شود. نشان خواهیم داد که با استفاده از تعداد زیاد آنتن در رله ها، می توان ارسالی فرستنده و رله را بطور محسوسی کاهش داد و در عین حال کارایی سیستم را حفظ نمود. همچنین طرح کدگشایی-ارسال نسبت به طرح تقویت-ارسال در حالتی که تعداد آنتن های رله کم است، کارایی طیفی بیشتری دارد ولی با افزایش تعداد آنتن های رله، گیرنده ی ZF و MRC به یک مقدار ثابت میل می کنند. علاوه بر این توان مورد نیاز برای بدست آوردن نرخ 1 بیت بر ثانیه با استفاده از طرح کدگشایی-ارسال کمتر است.